Αντί προλόγου. . .
. . .
Θέλεις να νιώσης λίγη γαλήνη,
να αγγίξης με τα φτερά της φαντασίας σου την ευτυχία που σου ανήκει;
Θέλεις για λίγο να ζήσης σ' έναν
ιδανικό κόσμο,
να χορτάση το άπληστο "θέλω" σου
με το μεθύσι που φέρνει το πιοτό
των στίχων;
Αν ΝΑΙ, χάρισε ολόκληρο τον εαυτό σου στις λίγες αυτές λέξεις
και ίσως να με δικαιώσης . . .
Η ζωή είναι ύπνος, κι η αγάπη το όνειρο
όποιος δεν αγάπησε, δεν έζησε . . . .
φοιτητης
2 σχόλια:
Ελπιζω καποια στιγμη να καταφερω ολα οσα με συμβουλευεις ολο αυτο τον καιρο. Ξερω πως ειναι στο χερι μου. Θα προσπαθω με τον τροπο μου για να σε δικαιωσω λοιπον...Σ'ευχαριστω που μενεις μαζι μου ακομα κι οταν καλυπτομαι με μαυρα και σβηνω αυτο το φως.
Μα πες μου πρωτα με ποιο κεντημα χαρας θες να σε ντυσω?
tryin'
"...τα γραμματα σου,ποσα μου μιλουνε.."
Δημοσίευση σχολίου