Πεμπτη 4/10/07 Φρανκουρτη, Γερμανια. Ενα μεγαλο αλλα και κλειστο συνεδριο ελαβε χώρα. Θεμα: το ευρωσυνταγμα και οι εξελιξεις στην πορεια της ευρωπαικης ολοκληρωσης. Συμμετεχοντες: λιγοι εκλεκτοι (χρηματο-)οικονομολογοι (μεταξυ των οποιων και ενας καθηγητης μου απο τον οποιο πληροφορηθηκα και το συγκεκριμενο γεγονος το οποιο δεν ελαβε σχεδον καθολου δημοσιοτητα στην Ελλαδα) και μερικα πολιτικα στελεχη απο ολον τον κοσμο και ειδικοτερα απο την Ευρωπη.
Οπως γνωριζουμε, η ευρωπαικη ενωση και τα μελη-κρατη της εχουν ηδη δημιουργησει μια νομισματικη ενωση. Η συμμετοχη σε μια τετοια ενιαια αγορα εχει δυο οψεις, την θετικη (εξαλειψη κινδυνων λογω απαλειψης αβεβαιοτητας, μειωση κοστους συναλλαγων, μειωση τιμων αγαθων, ενιαιο χρηματοπιστωτικο συστημα, εξαλειψη κερδοσκοπικων πιεσεων κ.α.) και την αρνητικη (απεμποληση ασκησης ανεξαρτητης νομισματικης και συναλλαγματικης πολιτικης, απωλεια «οπλων» για την βραχυχρονια αντιμετωπιση του πληθωρισμου και φυσικα της ανεργιας κ.α.). Η προηγουμενη αποπειρα καθιερωσης του ευρωσυνταγματος εχει πεισμωσει αρκετους ωστε να το επιτυχουν και ειμαι απολυτα πεποισμενος οτι σε λιγα χρονια θα περασει. Το ευρωσυνταγμα προωθει ακομα περισσοτερο την ιδεα της ενοποιησης της Ευρωπης. Ενα απο τα σημαντικοτερα ειναι οτι εμπεριεχει αρθρα σχετικα με την μετατροπη της σε πληρη οικονομικη ενωση που σημαινει οτι εκτος της νομισματικης ενωσης που υφισταται τωρα θα υπαρξει και κοινη δημοσιονομικη γραμμη, με λιγα λογια ο κ. Αλογοσκουφης θα ειναι απλα ενας υπαλληλος, οπως αυτην την στιγμη ο κ.Γκαργκανας της ΕΚΤ, με περιορισμενες αρμοδιοτητες καθως θα υπαρχει ενα υπερ-υπουργειο οικονομικων με εδρα, πιθανον, στην Αγγλια η Γαλλια. Η διαφορα με την προηγουμενη αποπειρα ειναι οτι τωρα επιχειρειται η οικονομικη ολοκληρωση με πολιτικους παραγοντες και συμφεροντα που κατα την γνωμη μου δεν ειναι οτι καλυτερο.
Ποιος ειναι ο σκοπος ολων αυτων των κινησεων και ποιο το αποτελεσμα; Αυτη την στιγμη μονο υποθεσεις μπορουμε να κανουμε και θα μπορεσουμε να κρινουμε εκ του αποτελεσματος (θα φανει στο χειροκροτημα...). Η προσπαθεια εγκειται στο γεγονος απομιμησης του Αμερικανικου μοντελου με τις επιμερους πολιτειες και την κεντρικη ομοσπονδιακη κυβερνηση. Ομοιως, τα μελη κρατη της ΕΕ θα αποτελουν κοινοτητες μιας κεντρικης εξουσιας. Η δυσκολια αυτου ειναι οτι, σε αντιθεση με την Αμερικη η οποια δεν διαθετει καποιο βαθυτερο ιστορικο και πολιτιστικο υποβαθρο, οι ευρωπαικες χωρες εχουν ριζωμενη ιστορια (Γαλλια,Ιταλια,Ελλαδα κ.α.) την οποια δεν ειναι ευκολο να δεχτουν να την απορριψουν για χαρη μιας ενωσης, εξου και οι αντιδρασεις μερικα χρονια πριν. Παραλληλα, η ολοκληρωμενη ενοποιηση αποτελει προπομπο της πολιτικης ενοποιησης, που σημαινει κεντρικη εξουσια επι ολων των κοινοτητων που εντασσονται σε αυτο το club οποτε ο κ.Καραμανλης θα ειναι ομοιος με εναν νομαρχη. Αξιζει να σημειωθει σε αυτο το σημειο οτι οι αποφασεις θα λαμβανονται πλειοψηφικα και οχι ομοφωνα οπως γινοταν μεχρι τωρα, πραγμα που συναπαγεται οτι οι απαιτησεις της μειοψηφιας-μικρων κοινοτητων δεν θα λαμβανονται και πολυ σοβαρα υπ’οψην και αυτο ισως οδηγησει σε παραγκωνισμο κρατων οπως η Ελλας με μικρα οικονομικα μεγεθη και δυναμη.
Μπορουμε να αποφυγουμε να συμμετεχουμε σε αυτο το club, που προς το παρον φερει τον τιτλο ΕΕ; Βεβαιως οχι...Η παρουσα οικονομικη και πολιτικη ενωση θα ειναι ελκυστικη για πολλα κρατη καθως θα παρεχει δελεαστικα οφελη (οσο και κοστη). Αλλωστε πολλοι θεωρουν οτι αυτη θα συνεχισει να διευρυνεται και θα «απορροφησει» ακομα και την υπερδυναμη της Ρωσιας. Αν πραγματι τα πραγματα εξελιχθουν οπως φαινεται και οπως σχεδιαζεται (και δεν συμβουν ολα αυτα που αναφερει ο κ.Λιακοπουλος) τοτε σε αρκετα χρονια (σε τρεις γενιες απο τωρα;) θα κανουμε λογο για πληρη πολιτικη και οικονομικη ενοποιηση ολοκληρου του πλανητη υπο την στεγη μιας ενιαιας κυβερνησης. Κατα ποσο αυτο ειναι εφικτο, δεν γνωριζω. Αν θα ειναι καλο, επισης δεν γνωριζω.ειμαι αρκετα επιφυλακτικος αλλωστε μου φανταζει λιγο ουτοπικο και ταυτοχρονα εφιαλτικο...Πολιτικοι ειναι αυτοι...
Οπως γνωριζουμε, η ευρωπαικη ενωση και τα μελη-κρατη της εχουν ηδη δημιουργησει μια νομισματικη ενωση. Η συμμετοχη σε μια τετοια ενιαια αγορα εχει δυο οψεις, την θετικη (εξαλειψη κινδυνων λογω απαλειψης αβεβαιοτητας, μειωση κοστους συναλλαγων, μειωση τιμων αγαθων, ενιαιο χρηματοπιστωτικο συστημα, εξαλειψη κερδοσκοπικων πιεσεων κ.α.) και την αρνητικη (απεμποληση ασκησης ανεξαρτητης νομισματικης και συναλλαγματικης πολιτικης, απωλεια «οπλων» για την βραχυχρονια αντιμετωπιση του πληθωρισμου και φυσικα της ανεργιας κ.α.). Η προηγουμενη αποπειρα καθιερωσης του ευρωσυνταγματος εχει πεισμωσει αρκετους ωστε να το επιτυχουν και ειμαι απολυτα πεποισμενος οτι σε λιγα χρονια θα περασει. Το ευρωσυνταγμα προωθει ακομα περισσοτερο την ιδεα της ενοποιησης της Ευρωπης. Ενα απο τα σημαντικοτερα ειναι οτι εμπεριεχει αρθρα σχετικα με την μετατροπη της σε πληρη οικονομικη ενωση που σημαινει οτι εκτος της νομισματικης ενωσης που υφισταται τωρα θα υπαρξει και κοινη δημοσιονομικη γραμμη, με λιγα λογια ο κ. Αλογοσκουφης θα ειναι απλα ενας υπαλληλος, οπως αυτην την στιγμη ο κ.Γκαργκανας της ΕΚΤ, με περιορισμενες αρμοδιοτητες καθως θα υπαρχει ενα υπερ-υπουργειο οικονομικων με εδρα, πιθανον, στην Αγγλια η Γαλλια. Η διαφορα με την προηγουμενη αποπειρα ειναι οτι τωρα επιχειρειται η οικονομικη ολοκληρωση με πολιτικους παραγοντες και συμφεροντα που κατα την γνωμη μου δεν ειναι οτι καλυτερο.
Ποιος ειναι ο σκοπος ολων αυτων των κινησεων και ποιο το αποτελεσμα; Αυτη την στιγμη μονο υποθεσεις μπορουμε να κανουμε και θα μπορεσουμε να κρινουμε εκ του αποτελεσματος (θα φανει στο χειροκροτημα...). Η προσπαθεια εγκειται στο γεγονος απομιμησης του Αμερικανικου μοντελου με τις επιμερους πολιτειες και την κεντρικη ομοσπονδιακη κυβερνηση. Ομοιως, τα μελη κρατη της ΕΕ θα αποτελουν κοινοτητες μιας κεντρικης εξουσιας. Η δυσκολια αυτου ειναι οτι, σε αντιθεση με την Αμερικη η οποια δεν διαθετει καποιο βαθυτερο ιστορικο και πολιτιστικο υποβαθρο, οι ευρωπαικες χωρες εχουν ριζωμενη ιστορια (Γαλλια,Ιταλια,Ελλαδα κ.α.) την οποια δεν ειναι ευκολο να δεχτουν να την απορριψουν για χαρη μιας ενωσης, εξου και οι αντιδρασεις μερικα χρονια πριν. Παραλληλα, η ολοκληρωμενη ενοποιηση αποτελει προπομπο της πολιτικης ενοποιησης, που σημαινει κεντρικη εξουσια επι ολων των κοινοτητων που εντασσονται σε αυτο το club οποτε ο κ.Καραμανλης θα ειναι ομοιος με εναν νομαρχη. Αξιζει να σημειωθει σε αυτο το σημειο οτι οι αποφασεις θα λαμβανονται πλειοψηφικα και οχι ομοφωνα οπως γινοταν μεχρι τωρα, πραγμα που συναπαγεται οτι οι απαιτησεις της μειοψηφιας-μικρων κοινοτητων δεν θα λαμβανονται και πολυ σοβαρα υπ’οψην και αυτο ισως οδηγησει σε παραγκωνισμο κρατων οπως η Ελλας με μικρα οικονομικα μεγεθη και δυναμη.
Μπορουμε να αποφυγουμε να συμμετεχουμε σε αυτο το club, που προς το παρον φερει τον τιτλο ΕΕ; Βεβαιως οχι...Η παρουσα οικονομικη και πολιτικη ενωση θα ειναι ελκυστικη για πολλα κρατη καθως θα παρεχει δελεαστικα οφελη (οσο και κοστη). Αλλωστε πολλοι θεωρουν οτι αυτη θα συνεχισει να διευρυνεται και θα «απορροφησει» ακομα και την υπερδυναμη της Ρωσιας. Αν πραγματι τα πραγματα εξελιχθουν οπως φαινεται και οπως σχεδιαζεται (και δεν συμβουν ολα αυτα που αναφερει ο κ.Λιακοπουλος) τοτε σε αρκετα χρονια (σε τρεις γενιες απο τωρα;) θα κανουμε λογο για πληρη πολιτικη και οικονομικη ενοποιηση ολοκληρου του πλανητη υπο την στεγη μιας ενιαιας κυβερνησης. Κατα ποσο αυτο ειναι εφικτο, δεν γνωριζω. Αν θα ειναι καλο, επισης δεν γνωριζω.ειμαι αρκετα επιφυλακτικος αλλωστε μου φανταζει λιγο ουτοπικο και ταυτοχρονα εφιαλτικο...Πολιτικοι ειναι αυτοι...
-(σοφός)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου